به مناسبت نیمه شعبان
ختم مُهر حیدری
ای که پرگار خدایی، ای ظهور هر صفا
فرصت فردا نباشد، پس همین حالا بیا
تا کی از هجرت بسوزیم ای هلال دیررس؟!
پرده از غیبت فرو گیر، ای تمام ماجرا
تا به کی دوری ز من شبهای تار بیرمق؟
دامنم دریا شود از اشک چشم مبتلا
هر کسی یاری برای خود در این دنیا گزید
جز من مفلس که هستم در برت دردآشنا
هر کجا منزل گزیدم، هجر تو ویران نمود
بیتو این عالم برای من بود ماتمسرا
ای گل نرگس! تویی نور جهان، هستی عیان
نور چشم اِنس و جانی، لطفِ هر نور و ضیا
سوز دل با طعنههای دشمنان هر روز و شب
درد من شد، نیست غیر از تو برای آن دوا
آسمان هر دو عالم را تویی حجت، به حق
ماه تابانِ حقیقت، شمس دیوان خدا
گرچه با مُهرعلی )ع) ختم ولایت گشته طی
نیست ختم مُهر حیدر بیوجود تو روا